Paçoz Kontes: Hayatı Anlamanın Yolu

Paçoz Kontes'in hikayesi 2007' senesi itibariyle, İstanbul macerası ve tuhaf olaylar silsilelerine dayanıyor. Tabi o zamanlar ne ismi belli ne de karakteri. Belli olan tek şey, bir şeylerin başlangıcı olacağına inandığım yol beni çağırıyor. Ben de bu çağrıya tez elden kulak veriyor ve atlıyorum otobüse.

Yeni insanlar, yeni yerler, yeni yol ayrımları... Farklı fikirler, farklı bakış açıları ve hayatın hengamesinin ortasında tüm bu farklı ve yeni deneyimlerle baş etmeye çalışan acemi bir maceraperest.

İstanbul sadece tecrübe edilerek anlaşılabilecek tuhaf ve sofistike bir kent, anlatmakla olmaz…

Beni de hüp diye içine çekti işte, kapıldım girdabına ve hayatımın en mühim, en sıra dışı derslerini vermeye başladı sırasıyla… Hızlandırılmış kurlarıyla 3 yılda mezun oldum bu okuldan. Ne kadar başarılı olduğumu, hayatın pratiğinde ve ortaya çıkardığı ürünlerinde göreceğiz…

***

İstanbul’a gitmeden önce olduğu gibi vardığımda da ne istediğimi bilmiyordum, neyi aradığımı da… İçten gelen bir sesti, dinledim. Hayata dair fikirlerimin tepetaklak olduğu bir dönemdi, 24 yıllık hayatım boyunca birçok şeyi daha yeni öğreniyordum, aslında yeniden, doğrusunu öğreniyordum; hatta teoride öğrendiğim hiçbir şeyin pratikle uyuşmadığını öğreniyordum. Yalpaladım, tökezledim, yanıldım…

- Ben ne de güzel hata yaparmışım.

Müthiş tecrübelerle dolu, hayatımın yirmi dört yılına değer bir üç yıl geçirdim orada. İşte Paçoz Kontes tüm bu yaşananların ilham ettiği bir ürün olarak ortaya çıktı. Tanıdığım insanlar, girdiğim ortamlar, gittiğim yerler, yaşadığım anılar hepsinden birer parça alarak oluşturulmuş bir pazıldır aslında.

Hani klasikleşmiş bir söylem vardır: Sanat sanat içindir!/Sanat halk içindir! Her ikisi de doğrudur ya da biriyse diğeri değildir. Yani şöyledir bana göre, Sanatçı anlaşılmak istiyorsa, halk içindir; yok hayır sadece anlatmak istiyorsa sanat içindir ve bir kişi için her ikisi de mümkün olabilir. İnsan bazen sadece anlatmak kimi zaman da anlaşılmak ister.

Benim için de Paçoz Kontes böyle bir algılamanın geliştiği noktadır. Hayatı anlamanın bir yolu, anlatmanın bir aracıdır.

Bu yolda insanlarla ve hayatla bütünleşmemi sağlayan bir bağdır aynı zamanda.

Bu yazı ise, her şeye ve herkese bir teşekkürdür bu vasıtayla... :))

Kapalı Kutu

           Sanatçı ruhlu insan dünyaya içeriden dışarı doğru bakar, bu yüzden biraz uyumsuzdur, biraz geçimsiz, az biraz asosyaldir, azıcık çekingen, azıcık içe kapanıktır. Bunların hiçbiri değilse, o sadece taklitçinin bir kopyasıdır; aslı değil...